Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα... Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού... Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν...

Η έκθεση σε κάνει να σκέφτεσαι με κάθε λεπτομέρεια το ολοκαύτωμα και όλους τους ανθρώπους που εκτελέστηκαν. Οι προσωπικές μαρτυρίες είναι ιδιαίτερα συγκινητικές. Αυτοί οι άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή τους για να έχουμε εμείς τώρα την ελευθερία μας. Τους αξίζουν πολλά μουσεία, ως ένδειξη σεβασμού.

Επίσκεψη στον παππού μου