Σπηλιόπουλος Τάκης του Λεωνίδα

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1900 από τον Λεωνίδα Σπηλιόπουλο και την Γιαννούλα Παγωνή. Είχε άλλα έξι αδέλφια: τον Παναγιώτη, τον Νίκο, την Μαρία, την Χαρίκλεια, την Ευθυμία και την Βασιλική. Ασχολήθηκε με το εμπόριο συνεχίζοντας το επάγγελμα του πατέρα του. Μετά τη νοσηλεία του στην Αθήνα-ήταν ένας από τους δεκατρείς διασωθέντες-, εργάστηκε σε πολύ καλή θέση στην εταιρεία «ΧΡΩΠΕΙ» των αδελφών Σοφιανόπουλου. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τη θέση του κι επέστρεψε στα Καλάβρυτα , για να βοηθήσει στην αναγέννηση της πόλης και στην περίθαλψη των απορφανισμένων γυναικόπαιδων.
Ο Τάκης Σπηλιόπουλος υπήρξε ένας από τους τέσσερις Έλληνες που κατέθεσαν σαν μάρτυρες κατηγορίας κατά των Γερμανών εγκληματιών στη Δίκη της Νυρεμβέργης το έτος 1947.
Διετέλεσε Δήμαρχος Καλαβρύτων μετά την καταστροφή και αγωνίστηκε με αφοσίωση για τα καθήκοντα του, που αρχίζοντας από το να κάνει το νυχτοφύλακα για να κυνηγάει ασυνείδητους επιδρομείς που έκλεβαν ό,τι είχε μείνει στα ερείπια των σπιτιών και καταστημάτων, έφθαναν στα προβλήματα της σίτισης των ορφανών. Και διέθεσε στο διάστημα της Δημαρχίας του, ένα σημαντικό ποσό χρυσών λιρών που είχε, από τους κόπους και την εργασία του.
Ο Τάκης Σπηλιόπουλος υπήρξε ένας αγνός πατριώτης που πραγματικά πονούσε και αγαπούσε τα Καλάβρυτα.
Απεβίωσε το έτος 1988.