Ρολόι τσέπης

Ρολόι Τσέπης το οποίο ανήκε στον διασωθέντα Γεωργαντά Γεώργιο του Σταύρου από την "Επιχείρηση Καλάβρυτα". Το αντικείμενο το είχε ο διασωθέντας μαζί του κατά την διάρκεια της εκτέλεσης. Το ρολόι είναι κατασκευής της εταιρείας "ELGIN" της εταιρείας "ELGIN NATIONAL WATCH COMPANY" από το ILLINOIS USA., (1864-1968), το ρολόι έχει αριθμό κατασκευής 17939233, και σύμφωνα με την βάση δεδομένων της εταιρείας το ρολόι κατασκευάστηκε το 1913, σε μια σειρά 2000 ρολογιών από την συνολική παραγωγή 520,000 ρολογιών. . Το ρολόι έχει μηχανισμό που λειτουργεί με 15 jewels (διαμαντένιοι μηχανισμοί). Το Ρολόι είναι επίχρυσο, με φυτική εγχάρακτη διακόσμηση στην οπίσθια όψη, και εσωτερικά διατηρεί την ίδια διακόσμηση. Φέρει ίχνη χτυπήματος στην εσωτερική πρόσθια όψη, και λείπει τμήμα από το λευκό δίσκος (μεταξύ 25ου και 30ου λεπτού), διατηρεί όλους τους δείκτες. Λείπει η ροδέλα κουρδίσματος, σώζεται η οπή πρόσδεσης της αλυσίδας. 1913- 1914 Ιλλινόις , ΗΠΑ Το ρολόι συνοδεύεται απο μια επιστολή του εγγονού του διασωθέντα Γεωργίου Γεωργαντά, Σταύρου Καρύδη, η οποία περιλαμβάνει την ιστορία του αντικειμένου. Θάνατος, Ρολόι, Ζωή Πώς δένονται όλα αυτά; Απρίλιος 1941. Ο Ελληνικός Στρατός υποχωρεί. Οι Γερμανοί κατακτούν την Ελλάδα, ο φασισμός απλώνει το μαύρο πέπλο του. Δύο στρατιώτες πεζοπορούν, καταλύουν στο σπίτι ενός τσοπάνη και το πρωί ξεκινούν πάλι. Σε μία πλαγιά βόρεια της Λαμίας μία αδέσποτη σφαίρα τραυματίζει θανάσιμα τον έναν που στο ξεψύχισμα του προλαβαίνει να δώσει στον σύντροφό του το ρολόι τσέπης, για να το δώσει στην οικογένειά του << ...που είναι..>>. Κανείς δεν έμαθε που, τα γεγονότα εξελίσσονταν ανατρέποντας κάθε πρόβλεψη. Ο άλλος στρατιώτης που γύρισε σπίτι του σώος ήταν ο Καλαβρυτινός Παναγιώτης Πανταζής, φαρμακοποιός, πιστεύοντας πως με το τέλος του πολέμου θα μπορούσε να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του νεκρού συντρόφου του. Νοέμβριος 1943. Αδελφικός φίλος του Παναγιώτη Πανταζή, ήταν ο Γιώργος Γεωργαντάς. Έχοντας στείλει το δικό του ρολόι για επισκευή στην Πάτρα, δανείστηκε το ρολόι του νεκρού στρατιώτη και έμαθε την ιστορία του. Δεκέμβριος 1943. Όλα τα έσκιαζε η φοβέρα, τα Καλάβρυτα στο κέντρο των τραγικών εξελίξεων. 13 Δεκεμβρίου 1943. Το εκτελεστικό απόσπασμα της Βέρμαχτ εκτελεί τους Καλαβρυτινούς. Το αίμα τριών γενεών- παππούς, πατέρας, γιος, βάφει κόκκινη την πλαγιά και ανεξίτηλα εικονογραφεί την εγκληματικότητα και την βαρβαρότητα του φασισμού. Ο Παναγιώτης Πανταζής είναι νεκρός, ο Γιώργος Γεωργαντάς είναι ζωντανός. Τελευταία πράξη, η χαριστική βολή. Ο στρατιώτης της Βέρμαχτ κλωτσάει τον -34 ετών τότε- Γιώργο Γεωργαντά για να βεβαιωθεί αν είναι νεκρός ή ζωντανός. Βλέπει το δανεικό ρολόι στην τσέπη του και θέλει να το κλέψει. Βάζει το πιστόλι στον κρόταφο του Γιώργου Γεωργαντά και ταυτόχρονα ελέγχει αν τον βλέπει ο αξιωματικός του. Ο Γιώργος Γεωργαντάς μετακινείται ελαφρά και η σφαίρα δεν τον βρίσκει στον κρόταφο αλλά διαπερνά το λαιμό του. Τραυματίζεται βαριά, αλλά ζει. Και το ρολόι μένει στην τσέπη του. Ο Γιώργος Γεωργαντάς επέζησε και μου άφησε <<κληρονομιά>> τη μαρτυρία του και ως οικογενειακό κειμήλιο το ρολόι που του χάρισε τη ζωή. Η θέση αυτού του αντικειμένου είναι στο Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος για να μετρά το χρόνο αντίστροφα, να μάχεται την βαρβαρότητα και την αθλιότητα του πολέμου. Serial Number SN Range Quanty Name Year grade size code jewels Adj/reg/etc. -------------- -------- ------ ---- ---- ----- ---- ------ ------ ------------ 17939233 17938001 2000 1913 313 16s o3n7p 15j e