Νικολαϊδης Παναγιώτης του Βασιλείου
Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1911. τον Βασίλειος Νικολαϊδη και την Βασιλική Μιχαλοπούλου. Είχε ακόμη μία αδελφή, την Ειρήνη, η οποία πέθανε μικρή. Σε ηλικία δυόμιση ετών πέθανε ο πατέρας του και μεγάλωσε με την εργασία της μητέρας του. Αποφοίτησε από το τετρατάξιο Γυμνάσιο Καλαβρύτων το 1929.
To 1931 κατετάγη εθελοντής στο 34ο Σύνταγμα Πεζικού. Το 1933 εισήχθη, με το βαθμό του επιλοχία, στην Σ. Σ. Υπαξιωματικών. Το 1936 αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πεζικού και τοποθετήθηκε στην XΙΙ Μεραρχία Κομοτηνής. Διατέλεσε εκπαιδευτής και εργάσθηκε στα οχυρά της Γραμμής Μεταξά και στο σχεδιασμό αεράμυνας των Νομών Έβρου και Ροδόπης.
Υπηρέτησε ως υπολοχαγός το 1939 στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου και στο 40ό Σύνταγμα Ευζώνων Άρτας. Το Σεπτέμβριο του 1940 βρέθηκε στα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας, στην VΙΙΙ Μεραρχία Ηπείρου η οποία δέχτηκε την Ιταλική επίθεση την 28η/10ου/1940. Τον Νοέμβριο του 1941 τοποθετήθηκε στα Καλάβρυτα, προκειμένου να φροντίσει για την ηθική διαπαιδαγώγηση των μαθητών. Διασώθηκε στον τόπο της εκτέλεσης, με τρία βλήματα μυδραλίου. Υπήρξε Πρόεδρος αναπήρων και θυμάτων πολέμου. Επίσης, ασχολήθηκε με τα Λαϊκά συσσίτια της πόλης των Καλαβρύτων.
Μετά την 13η/12ου/1943 ανέλαβε Αντιπρόεδρος του Δ.Ε.Σ. με Πρόεδρο τον αείμνηστο Αρχιμανδρίτη Κωνστάντιο Χρόνη. Τον Νοέμβριο του 1944 τοποθετήθηκε στη Σ. Δ. Πατρών. Το 1945 στο 315 Τ. Εθνοφρουράς Μεσολογγίου που μετατράπηκε σε 74η Ελαφρά Ταξιαρχία. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου βρέθηκε στις τάξεις του Εθνικού Στρατού Τραυματίσθηκε στις 2/6ου/1948 και αποστρατεύθηκε ως ανάπηρος πολέμων 1940-1949. Τιμήθηκε με πολλά αριστεία ανδρείας, μετάλλια και παράσημα: Αριστείο Ανδρείας (3 φορές), Χρυσούς Σταυρούς Γεωργίου Α' και μετά ξιφίων, Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως, Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου ‘40-41, Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων, Πολεμικός Σταυρός Β' Τάξεως (4 φορές) και μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
Παντρεύτηκε το 1941 την Ελένη Τζούδα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Γεωργομίμη, την Βασιλική και την Αγγελική. Έχασε στην Κύπρο το γιο του, Υποπλοίαρχο Πολεμικού Ναυτικού, ενώ την 13η/12ου19/43 τον αδελφό της συζύγου του Γεώργιο και τον άλλο αδελφό της, Δημήτρη, στην Ήπειρο την 27η/11ου/1940, καθώς και πολλούς άλλους συγγενείς του. Παρέμεινε στα Καλάβρυτα, εργαζόμενος ως έμπορος, μέχρι το θάνατό του.
Απεβίωσε το έτος 2001.
To 1931 κατετάγη εθελοντής στο 34ο Σύνταγμα Πεζικού. Το 1933 εισήχθη, με το βαθμό του επιλοχία, στην Σ. Σ. Υπαξιωματικών. Το 1936 αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πεζικού και τοποθετήθηκε στην XΙΙ Μεραρχία Κομοτηνής. Διατέλεσε εκπαιδευτής και εργάσθηκε στα οχυρά της Γραμμής Μεταξά και στο σχεδιασμό αεράμυνας των Νομών Έβρου και Ροδόπης.
Υπηρέτησε ως υπολοχαγός το 1939 στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου και στο 40ό Σύνταγμα Ευζώνων Άρτας. Το Σεπτέμβριο του 1940 βρέθηκε στα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας, στην VΙΙΙ Μεραρχία Ηπείρου η οποία δέχτηκε την Ιταλική επίθεση την 28η/10ου/1940. Τον Νοέμβριο του 1941 τοποθετήθηκε στα Καλάβρυτα, προκειμένου να φροντίσει για την ηθική διαπαιδαγώγηση των μαθητών. Διασώθηκε στον τόπο της εκτέλεσης, με τρία βλήματα μυδραλίου. Υπήρξε Πρόεδρος αναπήρων και θυμάτων πολέμου. Επίσης, ασχολήθηκε με τα Λαϊκά συσσίτια της πόλης των Καλαβρύτων.
Μετά την 13η/12ου/1943 ανέλαβε Αντιπρόεδρος του Δ.Ε.Σ. με Πρόεδρο τον αείμνηστο Αρχιμανδρίτη Κωνστάντιο Χρόνη. Τον Νοέμβριο του 1944 τοποθετήθηκε στη Σ. Δ. Πατρών. Το 1945 στο 315 Τ. Εθνοφρουράς Μεσολογγίου που μετατράπηκε σε 74η Ελαφρά Ταξιαρχία. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου βρέθηκε στις τάξεις του Εθνικού Στρατού Τραυματίσθηκε στις 2/6ου/1948 και αποστρατεύθηκε ως ανάπηρος πολέμων 1940-1949. Τιμήθηκε με πολλά αριστεία ανδρείας, μετάλλια και παράσημα: Αριστείο Ανδρείας (3 φορές), Χρυσούς Σταυρούς Γεωργίου Α' και μετά ξιφίων, Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως, Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου ‘40-41, Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων, Πολεμικός Σταυρός Β' Τάξεως (4 φορές) και μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
Παντρεύτηκε το 1941 την Ελένη Τζούδα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Γεωργομίμη, την Βασιλική και την Αγγελική. Έχασε στην Κύπρο το γιο του, Υποπλοίαρχο Πολεμικού Ναυτικού, ενώ την 13η/12ου19/43 τον αδελφό της συζύγου του Γεώργιο και τον άλλο αδελφό της, Δημήτρη, στην Ήπειρο την 27η/11ου/1940, καθώς και πολλούς άλλους συγγενείς του. Παρέμεινε στα Καλάβρυτα, εργαζόμενος ως έμπορος, μέχρι το θάνατό του.
Απεβίωσε το έτος 2001.
Image
Image
