Αλεξόπουλος Κωνσταντίνος Του Γεωργίου

Μαθητής (1929-1943)

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα από τον Γεώργιο Αλεξόπουλο (διασωθέντα) και την Θεώνη Μπαλτσούκου από τα Σουδενά. Είχε άλλα έξι αδέλφια: την Παναγιώτα, τη Βασιλική, τον Παναγιώτη, τη Διαμαντούλα, τον Μιχάλη και τον Αλέξη.
«Ήταν ένα ξεχωριστό παιδί που έφερε τη «σφραγίδα της δωρεάς». Διακρινόταν για την ωριμότητά του και για τις κοινωνικές και πολιτικές του απόψεις. Αρνήθηκε να ενταχθεί στην Ε.Ο.Ν. με κίνδυνο να αποβληθεί από το σχολείο. Τελικά δεν εντάχτηκε. «Δεν φοβόμουν τίποτε άλλο», λέει μια συμμαθήτριά του, « από το μυαλό του Ντίνου, από το πλατύ του μέτωπο. Είχε το μέτωπο του Παλαμά».
Αχώριστοι φίλοι του : ο Δημήτρης ο Φεφές, ο Λύσανδρος ο Φάσος και ο Σωκράτης ο Αθανασιάδης. Καλή παρέα, ζεστή, ανέμελη…
Ένα παιδί ψηλό, με σουφρωμένα φρύδια, με ωραίο μπόι, ευχάριστο και κοινωνικό. Την ημέρα της εκτέλεσης παρουσιάστηκε με ωραίο μακρύ παλτό, επίσημα –προφανώς για να δείξει τη λεβεντιά του.
Του δόθηκε η ευκαιρία δυο φορές να αποφύγει το θάνατο. Η πρώτη , όταν ο πατέρας του του ζήτησε να τον ακολουθήσει στα Σουδενά. Η δεύτερη από Γερμανό αξιωματικό που επισκέφτηκε στο σπίτι τους και έμμεσα τους προειδοποίησε γι΄ αυτό που επρόκειτο να συμβεί. Μα αυτός και στις δυο περιπτώσεις απάντησε: «θα κάτσω να δω το τέλος αυτής της ιστορίας». Κι έκατσε και την είδε να γράφεται με κόκκινα γράμματα!» (Από το βιβλίο «Το Σχολείο στο Εκτελεστικό Απόσπασμα», Χρίστος Φωτεινόπουλος, Έκδοση Δ.Μ.Κ.Ο. Καλάβρυτα 2004).

Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 13-12-1943 στην Λάκκα του Καπή.