Κολλιόπουλος Σπήλιος Του Κωνσταντίνου

Μαθητής, (1924-1943)
Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα από τον Κωνσταντίνο και την Ελένη Κολλιοπούλου το γένος Λερούνη από το Λαγοβούνι. Είχε άλλα πέντε αδέλφια: τον Τάκη (εκτελέστηκε),, τον Γιάννη, τη Γιώτα, τη Μελπομένη και τη Μαρίκα.
«Είχε διαφορετικό χαρακτήρα από τον αδελφό του τον Τάκη. Ήταν ένα έξυπνο παιδί που δεν εκδήλωνε τα συναισθήματά του. Μιλούσε πολύ λίγο και άκουγε πολύ, αξιοποιώντας ό,τι έκρινε ο ίδιος σωστό. Ήταν σοβαρός και δεν ενθουσιαζόταν εύκολα. Αγαπούσε τους ηλικιωμένους και βοηθούσε τους αδυνάτους.
Από μικρός έδειχνε την προτίμησή του στη φυσική ζωή: ήταν παιδί του αγρού. Αγαπούσε τα ζώα και τα περιποιόταν πολύ. Η φύση τον μεγάλωνε. Από μικρό παιδί βοηθούσε, ανάλογα με τις δυνάμεις του, τον πατέρα μας στις αγροτικές δουλειές και προσπαθούσε πάντα να μην κουράζεται η μητέρα μας, την οποία υπεραγαπούσε. Εάν ζούσε, πιστεύω πως θα ήταν πρωτεργάτης στον αγώνα για την ισότητα των δυο φύλων.
Από μικρός μαθητής του Δημοτικού Σχολείου είχε δείξει την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Ήταν δυναμικός και σταθερός. Δεν ενοχλούσε τους συμμαθητές του και δεν έδινε αφορμές να τον τιμωρούν οι δάσκαλοι. Το μεγάλο προτέρημά του ήταν ότι δεν του άρεσαν τα παιδιά που έλεγαν ψέματα ή πρόδιδαν τους συμμαθητές τους».
(Από το βιβλίο «Το Σχολείο στο Εκτελεστικό Απόσπασμα», Χρίστος Φωτεινόπουλος, Έκδοση Δ.Μ.Κ.Ο. Καλάβρυτα 2004).

Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 13-12-1943 στην Λάκκα του Καπή.