Παπαδημητρίου Αλέξανδρος Του Χαραλάμπους

Φιλόλογος
(1903-1943)
Γεννήθηκε στο Καρνέσι Καλαβρύτων από τον Χαράλαμπο και την Δήμητρα Παπαδημητρίου. Είχε άλλα έξι αδέλφια: τον Ιωάννη, τον Γεώργιο, τον Δημήτριο, τον Χρήστο, τον Θεόδωρο, τον Παναγιωτάκη και την Νίκη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Αθηνών. Υπηρέτησε στη Δάφνη Καλαβρύτων, στην Αλεξανδρούπολη, στις Σέρρες, στην Πάτρα, απ΄ όπου αποσπάστηκε στο Γυμνάσιο Καλαβρύτων.
Νυμφεύτηκε την Αλεξάνδρα Κάππου από τη Δάφνη Καλαβρύτων και απέκτησαν ένα γιο, τον Χαράλαμπο.
«Υπήρξε ένας άριστος, στοχαστικός Φιλόλογος, ένας γνήσιος θεράπων της επιστήμης της φιλολογίας. Παραστατικός στη διδασκαλία του αρχαίου κειμένου, διέθετε τη χάρη της μετάδοσης της γνώσης και την ικανότητα να διεισδύει στα αισθήματα, στις σκέψεις και στις επιθυμίες του νέου ανθρώπου που επρόκειτο να διαπαιδαγωγήσει. Παρότρυνε τους μαθητές του να κρατούν καθημερινά ημερολόγιο, ώστε να παρακολουθούν τα στάδια βελτίωσης και ωρίμανσης της ζωής τους.
Μνημειώδης θα μείνει ο αντιπολεμικός του λόγος προς τους μαθητές του, στις 29 Οκτωβρίου 1940, για την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη, με τον οποίο τους προετοίμαζε γι΄ αυτό που επρόκειτο να συμβεί.
Υπήρξε ένας δεξιοτέχνης του λόγου και η ρητορική του δεινότητα ασκούσε μια εξαιρετική μαγεία και γοητεία στους μαθητές του και σε όσους τον συναναστρέφοταν, τους οποίους επηρέαζε δημιουργικά και εποικοδομητικά.
Ένας εχέφρων, ήπιος και πράος χαρακτήρας».
(Από το βιβλίο «Το Σχολείο στο Εκτελεστικό Απόσπασμα», Χρίστος Φωτεινόπουλος, Έκδοση Δ.Μ.Κ.Ο. Καλάβρυτα 2004).
Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 13-12-1943 στην Λάκκα του Καπή.